تجربه های سفر با نادر ابراهیمی - گلچینی از بهترین ها

به گزارش گلچینی از بهترین ها، بالاخره سال جاری هم، باز نرم نرمک بهار رسید. بهاری که سال جاری باز هم با وجود کرونا می شد از اواسط اسفندماه رایحه دلنشینش را در کوچه پس کوچه های شهر نفس کشید. حالا دیگر همه جا صحبت از بهار جان است و دلبری هایش.

عده ای از مسائل و سختی های سال کهنه آنقدر به تنگ آمده اند که ورد زبانشان در روزهای آخر این جمله بود: بری دیگه بر نگردی! و عده ای دیگر آن چنان سرمست آمدن بهارند که نغمه زبانشان این شعر است: آمد بهار جان ها ای شاخ تر به پایکوبی آ....

آقاجان اما مثل هر سال نه راضی است و نه ناراحت. کلا سیستم وجودی اش همین است. همواره در حالت تعادل واقع شده است. سال جاری هم مطابق گذشته هر کاری که برای عید و سال جدید می نماید اعم از خرید پوشاک، مواد غذایی و ماهی و گل شب عید؛ در سـه سهم انجام می دهد. یک سهم برای خودش، یک سهم برای بچه هایش و یک سهم هم برای نیازمندان.

راستش را بخواهید تا به حال نیامده عیدی که غیر از این را از آقاجان دیده باشم.

آقاجان، پدر مادرم است.

او عاشق حافظ و سعدی و شاهنامه و عطار و صائب است و تمام تلاشش را می نماید تا ما نیز عاشق شویم. آن هم عاشق کلمات که البته از وقتی کرونا آمد، آقاجان هم فعالیتش را در جهت آشنایی بیشتر ما با کلمات افزایش داد.

مثلا از پارسال گفت: هر کدامتان هر غزلی از حافظ را که حفظ کنید 10 تومان هدیه پیش من دارید. ضمن این که در ایام عید پارسال یک مجموعه کتاب از داستان های منطق الطیر عطار به زبان ساده را برایمان هر شب به صورت تماس تصویری می خواند.

سال جاری اما آقاجان به سفارش آقای افراسیابی و یاری من مجموعه کتاب های هامی و کامی از نادر ابراهیمی را میخواهد برایمان بخواند. وقتی آقاجان به آقای افراسیابی زنگ زده بود تا مشورت بگیرد من هم تلفن را گذاشته بودم روی بلندگو تا صدایشان را بشنوم.

آقای افراسیابی می گفت: این کتاب ها بازنویسی مجموعه تلویزیونی جذاب و ماندگار سفرهای دور و دراز هامی و کامی در وطن به نویسندگی و کارگردانی نادر ابراهیمی است.داستان دو پسر نوجوان یازده ساله به نام های همایون و کامبیز است که در یک طرح پژوهشی با گذراندن هفت خوان رستم از سوی تیم انتخاب می شوند. این پسرها قرار است که دو سال به دور از خانواده هایشان زندگی نمایند، سفر بروند، جست وجو نمایند و خلاصه یک زندگی کاملا آزادانه ای داشته باشند.همایون و کامبیز به مرور تبدیل به هامی و کامی می شوند و طی سفرهای مختلف به شهرهای ایران تجربه های فراوانی را کسب می نمایند.

همین طور که آقای افراسیابی این جملات را به صورت کتابی در گوش آقاجان نجوا می کرد، برق شادی و انتخاب صحیح را در چشمان آقاجان به وضوح می توانستم ببینم. شادی چشمان آقاجان همواره انگار یک حرارتی دارد. ته دل آدم را گرم می نماید.

برای من که حرارت چشم های آقاجان درست مثل آفتاب دلفریب پاییزی داشت در عمق جانم رسوخ می کرد با صدای آقاجان به هوش آمدم: کمال جان! آقای افراسیابی گفت کتاب هامی و کامی را انتشارات شهر قلم منتشر نموده ببین به صورت اینترنتی سفارش کتاب دارند یا فکر دیگری باید بکنیم؟

خلاصه سرتان را درد نیاورم کتاب شب عید ما جور شد و من که کبوتر جلد خانه آقاجان هستم حالا کتاب را گرفته ام دستم و دارم بر اساس آموخته های آقای افراسیابی آنالیز اش می کنم.

به لحاظ زیبایی بصری و تصویرگری از نمره 10 می توان با ارفاق نمره هشت را به آن داد. از نظر روانی متن و گیرا بودنش نیز که حرف ندارد چرا که به قول آقاجان: قلم، قلم نادر ابراهیمی است. تنها یک اشکال وارده به این کتاب به نظر من، غلبه تصویر بر متن در هر جلد از کتاب است و این که می شد تعداد جلدهای کتاب را خیلی کمتر و به صرفه تر از این به نشر رساند.

حالا بگذارید تا قسمتی از کتاب را به عنوان عیدی برایتان بنویسم: کامبیز این پا و آن پا کرد و گفت: می گردد من فردا نروم مدرسه؟

چرا بابا؟ مریضی؟ سرماخوردی؟ تب داری؟

نه، همین جوری.

همین جوری که نمی گردد باباجان. باید دلیلی داشته باشی.

کامبیزگفت: دارم بابا.خواهش می کنم اجازه بده فردا نروم مدرسه!

نادری گفت: اگر فقط یک دلیل خوب و درست داشته باشی، حرفت را قبول می کنم.

کامبیز لبخندی زد و گفت: قبول. اول این که حوصله ندارم بروم مدرسه. دوم این که فردا صبح حساب داریم و ورزش. چون هوا سرد است جای وزرش و برف بازی به زور ما را می نشانند توی اتاق، مشق بنویسیم. سوم این که یک کتاب از کتابخانه مان گرفته ام که خیلی قشنگ ست اگر امشب بخواهم بخوانمش باید خیلی بیدار بمانم. آن وقت صبح زود نمی توانم بلند شوم. دلیل چهارم این که فردا تلویزیون فوتبال نشان می دهد. اگر بروم مدرسه نمی رسم ببینم. پنجم این که اکبر، همین اکبر همسایه مان هم قرار شده همین حرف ها را به مامان باباش بزنه و فردا دو تایی با هم یک بابابرفی عظیم درست کنیم.

از حرف های کامبیز خنده ام می گیرد و می بینم که چقدر شخصیت هایمان نزدیک به هم است.

امیدوارم شما هم این کتاب را در سال جدید بخوانید و از خواندنش لذت ببرید.

راستی عیدتان هم مبارک.

نجمه نیلی پور - روزنامه نگار / روزنامه گلچینی از بهترین ها