نویسنده باید طعمه ادبیات گردد - گلچینی از بهترین ها

به گزارش گلچینی از بهترین ها، محمدعلی رکنی، برگزیده بخش آتیه داستان ایرانیان جایزه جلال می گوید: برای موفقیت نسل جوان در حوزه ادبیات این خیلی مهم است که نویسنده احساس کند طعمه ادبیات شده؛ آن گاه است که او با وجود هر مانعی، راه خودش را می رود و حس می نماید بدون ادبیات نمی تواند زندگی کند و ایده ها و انگیزه هایی دارد که باید راهش را ادامه دهد. امیدوارم نویسنده در دام ادبیات بیفتد.

این نویسنده که در یازدهمین دوره از جایزه جلال آل احمد با رای از مخاطبان به عنوان برگزیده بخش آتیه داستان ایرانیان به مناسبت چهل سالگی انقلاب معرفی گردید، در گفت وگو با گلچینی از بهترین ها اظهار کرد: نسل جوان نویسندگان که در آغاز راه هستند باید آموزش داده شوند اما علاوه بر آن، اتفاق دیگری هم باید رخ دهد و آن این است که دنیای ادبیات کسی را برباید، که این خیلی کم اتفاق می افتد. از میان شاگردانم و نسل نوجوان و جوان می شنوم که می گویند ما برای چه باید بنویسیم؟. چون معتقدند نه کسی اثر آن ها را می خواند، چون آمار مطالعه کتاب این روزها خیلی کم است و نه این که پول متناسب با زحمتی که می کشند دریافت می نمایند. اما نویسنده برای موفقیت باید احساس کند اگر ننویسد هویت ندارد.

رکنی اضافه نمود: جامعه هم باید تعالیمی پیدا کند تا نویسنده ها انگیزه بیشتری برای ادامه راه شان داشته باشند و رابطه ای دوطرفه میان مخاطب و نویسنده برقرار گردد.

او در حالی که رمان سنگی که نیفتاد خود و برگزیده شدن در کتاب سال شهید حبیب غنی پور را عواملی دانست که منجر به انتخاب او توسط مخاطبان شده است، درباره اهمیت حمایت مخاطبان از نویسنده ها اظهار کرد: نویسنده بدون مخاطب معنا پیدا نمی نماید. هر چه هست، مخاطب است. نویسنده ها اگر با هر ترفندی مخاطب ادبیات را جدی بگیرند و برای آن ها، به عنوان طیفی از جامعه که رویکرد جدی نسبت به ادبیات دارند و آن را دنبال می نمایند، تفاوت قائل شوند، ارتباط بهتری بین نویسندها و مخاطبان آن ها ایجاد می گردد و این مشارکت دادن اهل ادبیات، رغبت و میلی در مخاطب ایجاد می نماید تا نویسنده مورد علاقه اش را حمایت کند و از طرفی نویسنده هم بدون مخاطب اصلا دلگرمی ندارد و این انگار یک بازی دوطرفه است. نویسنده اگر فکر کند که مخاطب جدی و فعال دارد برایش انگیزه می گردد.

محمدعلی رکنی سپس درباره آسیب هایی که متوجه ادبیات است، از نگاه خود به عنوان یک نویسنده اعلام کرد: احساس می کنم آن چه به عنوان یک آسیب وجود دارد این است که مثلا وقتی بعضی از رمان هایی را که یک نشر خاص چاپ می نماید، می خوانیم انگار همه کار یک نویسنده است، این قدر که همه چیز آن ها مشابه هم است. باید از تقلید جدا شوند و آثار بزرگ گذشتگان را بخوانند اما از آن ها بگذرند. آفت از آن جایی آغاز می گردد که ما در تقلید بمانیم و بخواهیم شبیه کسی باشیم و چیزی خلق نگردد و اتفاق جدیدی نیفتند و ادبیات را حتی قدمی جلو نبریم. مرحله اول این است که نویسنده باید یک سلوک نویسندگی و دریافتی از عالم داشته باشد و بعد بیاید حرف خودش را بزند؛ چون با تقلید بعد از مدتی هم نویسنده نوشتن را و مخاطب هم دنبال کردن ادبیات را پس می زند.